Od 20 kwietnia 2024 roku zamek po III etapie projektu „ Konserwacja i restauracja XIV-wiecznego zamku w Lidzbarku Warmińskim – perły architektury gotyckiej w Polsce” otworzył również ogrody biskupie, zostały uczytelnione relikty pałaców, a na okalający zamek, uratowany mur obronny, założona została tzw. „zielona korona”.
Społeczność miasta Lidzbarka Warmińskiego uzyskała nowy, zielony teren. Wczoraj, 15 października, o godzinie 16.00 w ramach poprojektowej oferty kulturalno-edukacyjnej w zamkowych ogrodach miało miejsce widowisko” Ogrody zamkowe w czasach biskupów”, które powstało we współpracy z Lidzbarskim Domem Kultury.
Kluczowym momentem wydarzenia było pożegnanie Lata i przywitanie Jesieni. W zamkowym „teatrze kwiatów” stoją dumne ogrodowe rzeźby, personifikujące pory roku. Kamienna głowa Lata przyozdobiona została wieńcem, żywe Lato ( Franceskha Tyranowa), ze snopem zboża czekała cierpliwie na Jesień (Teresa Lipska), która w barwnych kolorach nadeszła, przywitana przez zamkową ogrodniczkę bukietem kwiatów.
„Kunszt natury nie przemoże”- zabrzmiało z ust Marty Gębickiej.
Ta osiemnastowieczna sentencja, zaczerpnięta od samego Krasickiego z „Pana Podstolego” przypomniała gościom, że prawdziwą królową jest sama Natura, która „zesłała” do ogrodu na ten czas także parę kropli deszczu. Nie zakłóciły one jednak całości .W „teatrze kwiatów” pojawiło się dwóch biskupów, niegdyś mieszkańców zamku. Był Teodor Potocki , prymas Polski, sekretarz królewski (ks. Roman Chudzik), w jego czasach (1712-1723) z wieży pół.-zach. podczas burzy spadła chorągiewka z herbem Pilawa, biskup wspominał właśnie to wydarzenie. Chorągiewkę do wydarzenia wykonał artystyczny lidzbarski duet, Alina i Zenon Drozd. Pojawił się Ignacy Krasicki, ostatni rezydent zamku (1767-1795) ( Tadeusz Krenc), wspominając poprzednika, mecenasa sztuki Adama St. Grabowskiego. Biskup Grabowski przez ćwierć wieku zamieszkiwał lidzbarski zamek. Uczestnicy wydarzenia weszli do ogrodu schodami, wiodącymi z przywróconego dzięki III etapowi, pałacu.
Przysłuchiwaliśmy się rozmowie Diotymy (Teresa Deniziak) z Sokratesem (Wiesław Nowosielski) i jej nauce o dojrzewaniu do rozpoznania Piękna poprzez miłość.
Był Pan Podstoli ( Józef Zysk), szwagier biskupa Krasickiego, literacki pierwowzór tytułowego bohatera powieści. Była wreszcie jego żona, siostra Brygida de domo Krasicka, primo voto Starzeńska (Barbara Michalak), był młody Anglik ( Damian Zawada), prowadzili rozmowę, dotyczącą „angielskiej” mody ogrodniczej.
Wydarzenie swoją obecnością zaszczycili podopieczni Domu Opieki, prowadzonego przez sąsiadujące z zamkiem Zgromadzenie sióstr św. Katarzyny. Sylwia Różycka z Hufca ZHP Ziemi Lidzbarskiej zadeklarowała pomoc harcerzy, Karolina i Tomek przyprowadzili i odprowadzili gości.
Wspaniale, gdy siły tak się łączą. Dziękuję!
Beata Błażejewicz-Holzhey
Kluczowym momentem wydarzenia było pożegnanie Lata i przywitanie Jesieni. W zamkowym „teatrze kwiatów” stoją dumne ogrodowe rzeźby, personifikujące pory roku. Kamienna głowa Lata przyozdobiona została wieńcem, żywe Lato ( Franceskha Tyranowa), ze snopem zboża czekała cierpliwie na Jesień (Teresa Lipska), która w barwnych kolorach nadeszła, przywitana przez zamkową ogrodniczkę bukietem kwiatów.
„Kunszt natury nie przemoże”- zabrzmiało z ust Marty Gębickiej.
Ta osiemnastowieczna sentencja, zaczerpnięta od samego Krasickiego z „Pana Podstolego” przypomniała gościom, że prawdziwą królową jest sama Natura, która „zesłała” do ogrodu na ten czas także parę kropli deszczu. Nie zakłóciły one jednak całości .W „teatrze kwiatów” pojawiło się dwóch biskupów, niegdyś mieszkańców zamku. Był Teodor Potocki , prymas Polski, sekretarz królewski (ks. Roman Chudzik), w jego czasach (1712-1723) z wieży pół.-zach. podczas burzy spadła chorągiewka z herbem Pilawa, biskup wspominał właśnie to wydarzenie. Chorągiewkę do wydarzenia wykonał artystyczny lidzbarski duet, Alina i Zenon Drozd. Pojawił się Ignacy Krasicki, ostatni rezydent zamku (1767-1795) ( Tadeusz Krenc), wspominając poprzednika, mecenasa sztuki Adama St. Grabowskiego. Biskup Grabowski przez ćwierć wieku zamieszkiwał lidzbarski zamek. Uczestnicy wydarzenia weszli do ogrodu schodami, wiodącymi z przywróconego dzięki III etapowi, pałacu.
Przysłuchiwaliśmy się rozmowie Diotymy (Teresa Deniziak) z Sokratesem (Wiesław Nowosielski) i jej nauce o dojrzewaniu do rozpoznania Piękna poprzez miłość.
Był Pan Podstoli ( Józef Zysk), szwagier biskupa Krasickiego, literacki pierwowzór tytułowego bohatera powieści. Była wreszcie jego żona, siostra Brygida de domo Krasicka, primo voto Starzeńska (Barbara Michalak), był młody Anglik ( Damian Zawada), prowadzili rozmowę, dotyczącą „angielskiej” mody ogrodniczej.
Wydarzenie swoją obecnością zaszczycili podopieczni Domu Opieki, prowadzonego przez sąsiadujące z zamkiem Zgromadzenie sióstr św. Katarzyny. Sylwia Różycka z Hufca ZHP Ziemi Lidzbarskiej zadeklarowała pomoc harcerzy, Karolina i Tomek przyprowadzili i odprowadzili gości.
Wspaniale, gdy siły tak się łączą. Dziękuję!
Beata Błażejewicz-Holzhey
