Zamek w Lidzbarku Warmińskim, sala audiencyjna, skrzydło północne
Na charakter nowożytnej sztuki Warmii wpłynęło położenie tego regionu na pograniczu kultur protestanckiej i katolickiej. Patronat nad sztuką spełniali biskupi i kapituła, co w oczywisty sposób implikowało religijny charakter miejscowego malarstwa. Powiązania terytorialne i wyznaniowe w Rzeczpospolitą z jednej oraz kontakty gospodarcze z miastami, w których dominowała kultura protestancka (Niemcy, Holandia) z drugiej strony, sprzyjały natomiast przejmowaniu różnych wzorców. Po 1566 r. diecezja warmińska podlegała bezpośrednio stolicy apostolskiej. Zobowiązanie składania relacji o stanie diecezji oraz osobiste kontakty biskupów sprzyjały utrzymywaniu ścisłych więzi pomiędzy Warmią i Rzymem. Stąd od drugiej połowy XVII wieku zauważalny jest na terenie Warmii wzrost zainteresowania także malarstwem włoskim. Ze swoich licznych podróży biskupi warmińscy przywozili dzieła sztuki – wśród nich również obrazy, służące potem do dekoracji wnętrz rezydencji i kościołów, będące często inspiracją dla miejscowych artystów. Dowodem tej różnorodności jest prezentowana wystawa malarstwa religijnego. Na wystawie można zobaczyć głównie obrazy XVII. Pochodzą z terenu historycznej Warmii. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje obraz jednego ze znanych artystów lidzbarskich – Georga Pipera (1654–1714). Ciekawostką są epitafia kanoników warmińskich. Na prezentowanej wystawie znajdują się także XVII. kopie obrazów znanych artystów europejskich – Albrechta Dürera i Rembrandta van Rijn. Pokazane są również prace inspirowane twórczością artystów włoskich, holenderskich i flamandzkich.
komisarz wystawy: Iwona Beata Kluk
komisarz wystawy: Iwona Beata Kluk