Wystawa ze zbiorów własnych, licząca ponad sto pozycji katalogowych, gromadzi dzieła rzeźby, malarstwa oraz wybrane przykłady rzemiosła artystycznego (meblarstwo, złotnictwo, kowalstwo) powstałe od poł. XIV do 1. ćw. XVI w. a pochodzące przede wszystkim z terenu Warmii, Sambii i Górnych Prus.
Może więc być przewodnikiem po dziejach sztuki gotyckiej regionu Warmii i Mazur. Zamek lidzbarski, ze swymi wnętrzami i krużgankami, daje jej wprost wymarzoną oprawę. Najpełniej reprezentowana jest rzeźba ołtarzowa (brak niestety kompletnych nastaw), ilustrująca kolejne główne fazy stylowe, od działalności pruskiego warsztatu Madonn na lwach (m.in. dobrej klasy figury i płaskorzeźbione kwatery ołtarzowe z Pietrzwałdu k. Ostródy, ok. 1380), poprzez styl piękny (pojedyncze figury gdańskiej proweniencji, z lat ok. 1420–1440), do „łamanego” (w tej grupie znajdują się wybitne prace warsztatów elbląskich o genezie frankońskiej, m.in. grupa Św. Anny Samotrzeć, oraz figura Św. Andrzeja z warsztatu Św. Wolfganga w Toruniu, ok. 1504). Ozdobą prezentowanej w Lidzbarku kolekcji jest mosiężna płyta nagrobna biskupa warmińskiego Pawła Legendorfa (zm. 1467), ufundowana przez Łukasza Watzenrodego w roku 1494 a wykonana zapewne przez warsztat gdański według projektu Hansa Brandta. Na osobną uwagę zasługują dwa znakomite dzieła późnogotyckiego malarstwa tablicowego. Skrzydła poliptyku z Bartoszyc, autorstwa nieznanego malarza z Królewca, który szeroko posłużył się wzorami graficznymi, zawierają wybrane sceny z cyklu Męki Pańskiej, a wśród przedstawień z legendy różnych świętych – scenę ze św. Bernardem z Clairvaux, znaną jako Cud z krucyfiksem. Duże, obustronnie malowane skrzydła poliptyku św. Jodoka z Sątop na Warmii, o artystycznej proweniencji frankońsko-śląskiej, ukazują najważniejsze sceny pasyjne oraz cztery przedstawienia z legendy patrona parafii i miejscowości.
